Dat Astor Piazzolla’s tango nuevo niet van bij het begin met open armen werd ontvangen is u misschien bekend. In traditionele tangomiddens werd zijn muziek weggezet als experimenteel, omdat er niet op gedanst kon worden. De vele kritiek heeft hem er niet van weerhouden verder te experimenteren, al liet het hem ook niet helemaal koud: op een bepaald moment besloot hij de muzikale tradities waar hij mee opgroeide achter zich te laten om een klassieke compositieopleiding te volgen in Parijs. Daar kreeg hij les van Nadia Boulanger, die al snel in de gaten kreeg dat het talent van Piazzolla net lag in datgene wat hij op dat moment zo graag achter zich wilde laten. Zijn eigen stijl, die beïnvloed werd door tango, jazz en klassieke muziek, kreeg in de jaren die volgden steeds meer vorm. Later is men het Tango Nuevo gaan noemen, nieuwe tango en dat is exact wat het is: een geheel eigen muziekstijl, met invloeden van verschillende muzikale werelden.
Voor dit album Continuado zetten we op verschillende manieren Piazzolla’s traditie verder. We spelen enkele van zijn bekende - denk aan Oblivion - en minder bekende werken - zoals Vayamos al Diablo en Concierto para Quinteto. Onze eigen Inti de Maet schreef een bewerking op Piazzolla’s Libertango. En we gingen in zee met enkele componisten van hier, die elk op hun eigen manier met het genre van de tango nuevo zijn omgegaan. Jeroen D’hoe liet zich inspireren door de twee meest gekende Argentijnse dansen: de Milonga en de Tango, terwijl Ben Faes de vaak wat in het vergeethoekje geduwde elektrische gitaar naar de voorgrond haalde. Zowel Two Argentinian Dances als La Noche Confusa werden speciaal voor Triunfal Quintet geschreven. Als dat geen nieuwe tango is…
Verder mocht ook Frédéric Devreese niet ontbreken. Zijn liefde voor de tango is een publiek geheim en, zo bleek, een grote inspiratiebron voor de jonge Jeroen D’hoe. Devreese schreef verschillende werken voor kwintet. Wij kozen voor zijn Passage à 5.
Veel luistergenot!
Triunfal Quintet
Jeroen D’hoe over het project: Ik heb vroeger veel naar tangomuziek geluisterd, onder andere naar de muziek van Piazzolla, maar dit was de eerste uitnodiging om me als componist zelf aan het genre te wagen. Op een bepaalde manier voelde het alsof ik terugging naar een van mijn initiële interesses.
Two Argentinian Dances heb ik als een soort twee-eenheid geschreven: twee delen die ieder hun eigen karakteristieken hebben en sterk van elkaar verschillen, maar toch onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. In de Milonga kon ik het introverte en sensuele naar voren halen, in de Tango primeert virtuositeit en energie.
De Tango kwam trouwens spontaan opzetten toen ik op vakantie was. De melodie nestelde zich in mijn hoofd en was niet meer weg te denken. Toen ik thuiskwam heb ik meteen alles neergeschreven.
Het is een enorm plezier en voorrecht als componist te mogen samenwerken met het Triunfal Quintet: een buitengewoon gedreven, gepassioneerd en getalenteerd jong ensemble! Met een open mind en een sterke artistieke missie streven ze ernaar om de ziel van de tango in een actuele klassieke context verder te laten leven en evolueren. De repetities waren vol energie, speelvreugde en focus — zo konden we de score en partijen gezamenlijk finetunen — zodat deze samenwerking in een geweldige studio-opname resulteerde! Ik kijk nu al uit naar een mogelijk vervolg van dit avontuur in de toekomst!
​
​
Jeroen D'hoe (1968) is een veelzijdig componist, pianist en musicoloog, die verschillende dialogen aangaat met andere muziekstijlen en andere kunstdisciplines, meestal in opdracht van orkesten, ensembles, festivals en musea. Hij behaalde een DMA (Doctor of Musical Arts) en Master of Music in compositie bij John Corigliano aan The Juilliard School (New York), naast Masters in compositie (Piet Swerts) en piano (Johan Lybeert en Alan Weiss) aan LUCA School of Arts, Campus Lemmens (Leuven) en een Master in Musicologie (KU Leuven). Jeroen D'hoe won de Nationale Compositiewedstrijd van Koningin Elisabeth (2003), de SABAM-prijs voor Compositie (2003) met Toccata-Scherzo, en de Compositiewedstrijd van de Provincie Vlaams-Brabant (2002) met Festival Anthem. Hij ontving de "Gouden Klaproos" Award (SABAM) voor zijn oeuvre in de categorie klassieke compositie (2008).
Hij doceert compositie aan Campus Lemmens (LUCA Hogeschool voor de Kunsten) en aan het Utrechts Conservatorium en is docent aan Musicologie (KU Leuven), waar hij doceert over popmuziek. Hij is lid van de artistiek-educatieve commissie van de Flagey Academie en is gastprofessor aan de Muziekkapel Koningin Elisabeth. Jeroen D'hoe ontving de BAEF (Belgian American Educational Foundation) beurs (1998).
Ben Faes over het project: De vraag van Triunfal Quintet om een werk in opdracht te schrijven was op verschillende vlakken een uitdaging. Er was een deadline, een moment waarop de score ‘af’ moest zijn. Bij stukken die ik zelf speel kan ik veel makkelijker uitproberen en bijsturen. Nu was er minder ruimte om te experimenteren en moest ik meteen met een redelijk afgewerkt idee komen. Gelukkig verliep de samenwerking met de Triunfallers zeer vlot. Ik voelde van bij de eerste repetitie dat we op dezelfde golflengte zaten.
De titel, La Noche Confusa, gaf me een houvast bij het schrijven. Ik ben vertrokken vanuit een idee dat veel mensen zullen herkennen: je valt in slaap, wordt een paar uur later half wakker, dommelt terug in, droomt de gekste dingen, schiet weer wakker, droomt weer een volgende droom en als je opnieuw wakker wordt weet je een paar tellen lang niet wie of waar je bent.
Het leek me interessant om voor dit stuk de elektrische gitaar, die in het tangorepertoire meestal een ondersteunende rol heeft, wat meer naar voren te halen. Vaak is ze de lijm die alle instrumenten bij elkaar houdt, maar ik wou de rollen eens omdraaien. De elektrische gitaar krijgt daarom de centrale rol binnen de compositie. Dat muzikale duizendpoot Inti de Maet de gitaarpartij voor zijn rekening nam was een enorm cadeau. Omdat hij thuis is in zowel klassiek als jazz kon ik heel gedetailleerd schrijven en tegelijkertijd ruimte laten voor improvisatie en dat is helemaal zoals ik muziek graag heb.
​
​
Ben Faes (°1978)
Bram Van Weverberg over het project: Als accordeonist heb ik ervaring met het nauw samenwerken met componisten: het accordeonrepertoire wordt constant uitgebreid. Dat is altijd spannend, niet alleen omdat je de componist die je vraagt compleet moet vertrouwen, maar ook omdat je je eigen grenzen moet verleggen. Bij bestaande composities kan je voortbouwen op een zekere traditie, bij nieuwe werken begin je van nul.
Voor dit album wou ik heel graag deze uitdaging met ons vijven aangaan. Een heel ander proces, want je moet een gezamenlijk verhaal maken, dat liefst ook binnen de verwachtingen van de componist past. De samenwerking met Jeroen en Ben verliep enorm vlot. Allebei stonden ze open voor onze feedback, waardoor er een wisselwerking ontstond. Jeroen liet ons tijdens het schrijven regelmatig ideeën zien om te kijken of het technisch speelbaar was. Op die manier werden we actief betrokken in zijn schrijfproces. Ben kwam al meteen met een zo goed als afgewerkt product. Toch was er ook bij hem tijdens de repetities ruimte voor dialoog.
Tot slot was er nog de uitdaging van het opnemen. De inkt was bij wijze van spreken nog nat toen we de studio indoken: een zeer spannende en interessante ervaring tegelijk.
We hebben als groep met dit creatieproces op een heel andere manier leren samenwerken en hebben veel nieuwe inzichten en ervaringen opgedaan. Opzet geslaagd!
Inti De Maet over zijn arrangement: Libertango, de bevrijding van de tango. Of liever een nieuwe, vrije tango. Een duidelijkere hint om creatief met zijn repertoire aan de slag te gaan kon Astor Piazzolla ons niet geven.. Net zoals Piazzolla zelf zijn stukken telkens herwerkte, heb ik geprobeerd er een eigentijds arrangement van te maken. Ik ben vanuit twee ideeën vertrokken. Een verrassende proloog en een finale die groots aanvoelt en die liefst wat ontspoort. Van zodra het thema van de Libertango goed vertrokken is kon ik me wat meer vrijheid permiteren en de instrumenten met elkaar in dialoog laten gaan. Ik kon het niet laten mijn medemuzikanten uit te dagen met enkele virtuoze lijnen.
Veel dank aan Jeroen en Ben, voor de fantastische nieuwe muziek,
Felicia, voor het vormgeven van ons muzikale verhaal,
Robin, voor de magic touch in de studio,
MotorMusic en Antarctica Records, voor de geweldige ondersteuning doorheen dit avontuur,
Els, voor het prachtige ontwerp,
Wim, voor het initiatief,
Zoë, Thomas, Erik en Phaedra, Phung en Han, Wies, voor jullie luisterende oren en geduld.